இந்தியாவின் ஏழு-சகோதரி மாநிலங்களின் நகைகள்

பல பழங்குடியினர்கள் மற்றும் துணைப் பழங்குடியினர்கள் ஆகியோருக்கான வாழிடமான இந்தியாவின் வடகிழக்கு பிராந்தியத்தில் உள்ள ஏழு-சகோதரி மாநிலங்களானது, தங்களின் வளமான கலாச்சாரம் மற்றும் பாரம்பரியத்தை கவனமாகப் பாதுகாத்து வைத்திருக்கின்றன. அருணாச்சலப் பிரதேசம், அசாம், மேகாலயா, மணிப்பூர், மிசோரம், நாகாலாந்து மற்றும் திரிபுரா ஆகியவை ஏழு-சகோதரி மாநிலங்களாகும்.

இந்தக் கட்டுரையின் மூலம், இந்த மாநிலங்களுக்கே உரித்தான பழங்குடியின மற்றும் பிற உள்ளூர் நகை வடிவங்களைப் பார்க்கலாம்.

அளவில்லாத அசாம்

இந்த நேர்த்தியான தங்க நகை வேலைப்பாடுகளானது ஜோர்ஹாட் மாவட்டத்தில் உள்ள கரோங்கா பகுதியில் அதிகமாகக் காணப்படுகிறது, அங்கே திறமையான கலைஞர்களின் பழம்பெரும் குடும்ப வம்சத்தினர்கள் தங்கள் கடைகளை வைத்துள்ளனர். மேலும், தங்கம் அல்லது பிற உலோகங்களினால் ஆன அசாமின் நகைகள் முற்றிலும் கையால் தயாரிக்கப்படுகின்றன. டுக்டுகி, பெனா, ஜெதிபோட்டை, ஜப்பி, ஜிலிகா, துல் மற்றும் லோகபரோ ஆகியவை இங்கு காணப்படும் பாரம்பரிய நகைகள் ஆகும். நகைகளானது பொதுவாக 24 காரட் தங்கத்தில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.

கழுத்தணிகள்	பெனா, பிரி மோனி, சட்ஸோரி, முகுடா மோனி, கெஜெரா, சிலிகா மோனி, போல்மோனி மற்றும் மகர்டானா
மோதிரங்கள்	ஹாரின்சாகுவா, சென்பாடா, ஜெதினீஜியா, பாகர்பாடா மற்றும் பல
வளையல்கள்	கம்ஹாரஸ், ​​மகர்மூரியா கரு, சாஞ்சருவா கரு, பாலா மற்றும் கோட்டா கரு
மணமகளுக்கான நகைகள்	துரியா, முதி-கரு, டூக்-டோகி, லோகா-பாரோ, கெருமோனி, ஜோன்பிரி, டோல்பிரி, காம்-கரு, கெரு, பானா மற்றும் கல்-பாடா

அசாமின் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க நகை என்பது கோபோ ஃபூல் (காதணிகள்) ஆகும். இந்த காதணியானது ஒரு பழத்தோட்டத்தைப் போலவே வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது, அதே நேரத்தில் அதன் வெளிப்புற பகுதியானது இரண்டு இணைக்கப்பட்ட சிறிய ஷூக்களை ஒத்திருக்கிறது, அவை மலர்களால் அலங்கரிக்கப்படுகின்றன.

கம்கரு, கோல்போடா மற்றும் துரியா ஆகியவை மிகவும் விலையுயர்ந்த நகைகள் என்று நம்பப்படுகிறது.

மணிப்பூர் – இந்தியாவின் நகை

ஒரு மாநிலமானது ஒரு காலத்தில் சுபர்ணா பூ என்றழைக்கப்பட்டது, அதற்கு 'தங்கத்தின் நிலம்' என்று அர்த்தமாகும். பண்டைய நூல்களில், மணிப்பூர் என்பது தங்க ஏற்றுமதிக்கான ஒரு இடமாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மெய்டேய் மற்றும் பிஷ்ணுப்ரியா சமூகங்களானது, இந்த மாநிலத்தை பல்வேறு பழங்குடியினருடன் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றனர்.

மெய்டேய் சமூகத்தினர், மஞ்சள் உலோகத்திலிருந்து வடிவமைக்கப்பட்ட ஆபரணங்களால் தங்களை அலங்கரித்துக்கொள்கின்றனர். லிக்சௌ அல்லது காந்தா, கௌனப்பீ மற்றும் லிக்சோய் போன்றவற்றின் மீது பெண்கள் விருப்பமாக உள்ளனர். கூடுதலாக, கியாங்-லிக்பாங், மரே, ஹெய்பி மாபால் மற்றும் கிமஹர்ன் போன்ற பாரம்பரிய மணிப்பூரி நகைகளானது இன்றும் பரவலாக அலங்கரிக்கப்படுகின்றன.

இந்த ஆபரணங்களை ஒரு பாரம்பரிய மணிப்பூரி பொற்கொல்லரால் மட்டுமே வடிவமைக்க முடியும்.

பிரம்மாண்டமான மேகலயா

காசிஸ் மற்றும் ஜெயின்டியாஸ் ஆகிய பழங்குடியினர் இந்த மாநிலத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றனர். பழங்குடி இனத்தவர்கள் பொதுவாக 24 காரட் தங்கத்திலிருந்து வடிவமைக்கப்பட்ட தங்கம் மற்றும் பவள நகைகள் ஆகியவற்றை விரும்புகின்றனர். பைலா என்ற நெக்லஸ் மற்றும் கின்ஜிரி க்ஸியார் என்ற பதக்கம் ஆகியவை சிவப்பு பவள மணிகள் கொண்ட ஒரு தடிமனான கயிறில் கோர்க்கப்படும் நகையானது, பல்வேறு பண்டிகைக் காலங்களில் அணியப்படுகிறது.

வெற்று தங்க மணிகளானது பிசின் மூலம் நிரப்பப்பட்டிருப்பது ஒரு பொதுவான அம்சமாகும், இவை பின்னர் தலை அணிகள் மற்றும் கழுத்தணிகள் போன்ற பல்வேறு ஆபரணங்களில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்த ஆபரணங்களானது நாட்டுப்புற நடனக் கலைஞர்களால் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

ஆச்சரியப்படுத்தும் அருணாச்சல பிரதேசம்

இந்த மாநிலமானது இந்தியாவின் கிழக்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது. இது இருபதுக்கும் மேற்பட்ட பழங்குடியினர் மற்றும் துணைப்-பழங்குடியினர்களின் வாழிடமாக உள்ளது. பழங்குடிகளின் ஆதிக்கத்தால், இந்த மாநில நகைகளானது பெரும்பாலும் மூங்கில், கரும்பு, விதைகள் மற்றும் செடிகள் போன்ற இயற்கை பொருட்களிலிருந்து வடிவமைக்கப்படுகின்றன, ஆனால் பழங்குடியினர்கள் தங்களின் ஆபரணங்களை வடிவமைப்பதற்காக தங்கம், வெள்ளி மற்றும் இரும்பு போன்ற உலோகங்களையும் பயன்படுத்துகின்றனர். இந்த பழங்குடியினப் பெண்கள், தலையணிகள், காதணிகள், மூக்குத்திகள், கழுத்தணிகள் மற்றும் வளையல்கள் போன்ற கனமான ஆபரணங்களுக்காக புகழ்பெற்றுள்ளனர்.

சுவாரசியமாக, இந்த மாநிலத்தின் வழியாக பாயும் சுபன்சிரி ஆறு என்பது அதன் கரைகளில் தங்கத் தூசிகளைக் கொண்டிருப்பதன் காரணமாக தங்க ஆறு என்று புகழ்பெற்றுள்ளது.

மர்மமான மிசோரம்

மூங்கில் மற்றும் கரும்பு போன்ற இயற்கையாக வாங்கப்பட்ட பொருட்களிலிருந்து வடிவமைக்கப்பட்ட ஆபரணங்களால் மிசோரமின் பழங்குடியினர்கள் தங்களை அலங்கரிக்கின்றனர். பழங்குடியின ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் ஆகியோர் தலையில் இருந்து பாதம் வரை நகைகளால் தங்களை அலங்கரிக்கின்றனர், இதில் தலைக்கவசம், மணிகளால் ஆன கழுத்தணிகள், மர வளையல்கள், கொலுசுகள் மற்றும் பல அடங்கும். இந்த பழங்குடி இனத்தவர்களில் சிலர் அடர் வனப்பகுதிகளில் வாழ்கின்றனர், அவர்கள் ‘மர்ம பழங்குடியினத்தவர்கள்’ என்று அறியப்படுகின்றனர். அவர்களின் கலாச்சாரம், பாரம்பரியம் மற்றும் ஆபரணங்கள் ஆகியவை குறித்து இன்னும் பெரும்பாலும் தெரியவில்லை.

இதே போல், திரிபுரா மற்றும் நாகாலாந்து ஆகிய மாநிலத்தின் பழங்குடி ஆபரணங்களானது இயற்கையாக வாங்கப்பட்ட பொருட்களிலிருந்து கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன.